xırda

xırda
sif.
1. Həcmcə, ölçücə, boyca kiçik, balaca. Xırda boy. Xırda əl. Xırda həb. Xırda daş. – . . Zeynal özü ilə ancaq xırda bir dəftərçə götürdü. . B. Bayramov. // Addım haqqında. Əlində qəhvəyi rəngli kiçik redikul, xırda və yeyin addımlarla gedən Lətifə başını yuxarı qaldıranda Tahiri gördü. M. Hüs..
2. Yaşca kiçik, balaca. Xırda qız. Xırda uşaqlar. – Mən İrəvana çatan kimi Hacının xırda oğlu Məşədi Ələkbər çıxdı qabağıma və zor ilə məni apardı evlərinə. C. M.. Camaatın içərisində Cavadın diqqətini cəlb edən xırda, sarışın bir oğlan uşağı var idi. Ə. Vəl.. Bir dəstə xırda uşaq Kamili araya aldı. M. Süleymanov.
3. məc. O qədər də əhəmiyyəti olmayan, diqqəti cəlb etməyən, ikinci dərəcəli, cüzi. Əvvələn, xırda işlərdən ötrü suda düşən işlər və yüngül tənbehlərin hamısı manifestə düşür. C. M.. <Leyla:> Xırda hisslərlə yaşayan insan min il yaşasa da elə kölgədir. B. V..
4. Maddi imkanları az olan, iqtisadi cəhətcə zəif. Xırda mülkiyyətçi. Xırda təsərrüfatlar. Xırda müəssisələr.
5. Yüksək, ictimai və ya xidməti vəzifə tutmayan. Xırda məmur. O, idarədə xırda bir vəzifədə çalışır.
6. Yüngülvari, cüzi. Xırda alver. – <Məlikin> atası xırda alverçi idi. . M. İ.. Aşağı bazarda xırda alış-verişçilər, baqqallar, dərzi və papaqçılar yerləşmişdi. H. S..
7. İs. mənasında. Xırda pul (metal ağ və ya qara pul). Zahidoğlu əlini uzadıb xırdanı götürdü və yavaşca cibinə atdı. S. R.. <Təmraz:> Mehralı, sən zəhmət çəkmə, məndə xırda var. S. Rəh.. <Nəcəf bəy Cavanşir bəyə:> Sən <Bəhruza> nə qədər vermişdin ki, o sənə bu qədər xırda qaytarmışdır. Ə. M..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • xırda-xırda — 1. zərf Yavaş yavaş, ahəstə ahəstə, ağır ağır, aramla. <Qız> hala gəlib, xırda xırda yataqdan qalxıb yerində oturdu və yemək istədi. (Nağıl). Qıraq tərəfdəki qazmada balaca şam xırda xırda yanır, kiçik alov burula burula qalxırdı. S. R..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırda-xuruş — 1. is. Hər cür xırda şeylər, xırdavat. Xırda xuruş almaq. – Laçın iki aydan bəri görmədiyi qəsəbənin ayrı ayrı evlərinə, dükanlarına, xırda xuruşla bəzənmiş vitrinlərinə baxa baxa gedirdi. M. Hüs.. 2. sif. Xırda, kiçik, əhəmiyyətsiz. Evdə xırda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırda-para — sif. 1. Xırda, kiçik. Köç vaxtı, özün bilirsən ki, xırda para şeylər çox olur və tərəkəmə əhlində də insaf olmaz, əlinə hər nə gəlsə, ağırlığına, yüngüllüyünə baxmayıb, atır dilsiz ağızsız heyvanın üstə. . F. K.. <Hacı Novruz:> Xırda para… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırda-mırda — bax xırdavat. Xırdamırda satmaq. 2. top. Hər cür xırda şeylər. Xırda mırdanı bir küncə yığmaq. // Sif. mənasında. Keşiş xırda mırda ev şeylərini satıb köçünü yüngül elədi. «Əsli və Kərəm». 3. Az, cüzi. Xırda mırda xərclik. – <Serjant:> İki… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırım-xırda — is. 1. Çox işlədilən, tez tez lazım olan hər cür xırda şeylər, ev şeyləri. Xırım xırdanı yeşiyə yığmaq. – Nərgiz, Nərgizcan! – deyə <Rəşid> cəld irəli addımlayıb Nərminə xanımın xırım xırdası ilə yüklü qollarını qızına doğru uzatdı. Ə. M..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iri-xırda — sif. Hər cür, hər boyda, hər ölçüdə, hər həcmdə. Ağacda iri xırda nə meyvə vardısa, töküldü …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xırdalanmaq — 1. məch. Xırda xırda edilmək, doğranmaq, tikə tikə edilmək. 2. t siz. Parça parça olmaq, xırda xırda olmaq, tlkə tikə olmaq; ovxalanmaq. Səhərdən bəri lopa lopa yağan qar indi xırdalanıb şəkər kimi ələnirdi. B. Bayramov. 3. məch. Öz qiymətinə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qiymə — is. 1. Çox xırda döyülmüş ət. Qiymə etmək – qiymələmək, çox narın döymək. Əti qiymə edib qızartmaq. 2. Xırda döyülmüş ətdən hazırlanmış xörək. ◊ (Ətini) qiymə çəkmək məc. – tikə tikə doğramaq. Anacan, . . məni çəngələ asacaqlar, ətimi qiymə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ayın-oyun — is. dan. 1. Evin ehtiyacı üçün bazardan alınan gündəlik şeylər, xırda xırda. <Şahmar bəy:> Mən gedirəm Hacı Osmanın yurduna, görüm nə var, nə yox, . . bir az da ayın oyun gətirim. N. V.. // Ümumiyyətlə, xırım xırda şey. Həmzənin çoxdan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”